Άρθρο του
Νίκου Χαρδαλιά Δημάρχου Βύρωνα
Προέδρου Σ.Π.Α.Υ.
Η σημασία του περιαστικού δάσους του Υμηττού για την Αθήνα έχει
επισημανθεί εδώ και αιώνες. Ο Πλάτωνας αναφέρεται στην αξία του ως
ρυθμιστή του κλίματος για το Λεκανοπέδιο, χαρακτηρίζοντάς το
"δάσος
πνεύμονα", ενώ τονίζει ότι η
μείωσή του θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες στην υγεία των κατοίκων. Αν
κάτι τέτοιο ίσχυε ήδη κατά την αρχαιότητα, γίνεται σαφές πόσο πιο
σημαντικός είναι ο ρόλος του Υμηττού σήμερα, που η Αθήνα είναι μια
εξαιρετικά πυκνοκατοικημένη πόλη, με ελάχιστους ελεύθερους χώρους και
εξαιρετικά μικρή αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο. Αναλογία που διαρκώς
μειώνεται λόγω των πυρκαγιών που εκδηλώνονται κάθε καλοκαίρι...
Η δέσμευση όλων όσων συμμετέχουν στο Σύνδεσμο Προστασία και Ανάπτυξης
του Υμηττού (ΣΠΑΥ) είναι να παραδώσουμε το βουνό στα παιδιά μας πράσινο
όπως το παραλάβαμε. Ως εκ τούτου, είναι λογικό η κατασκευή 36 κατοικιών
για αξιωματικούς εντός του σχεδόν ανενεργού στρατοπέδου της 350 Πτέρυγας
Μάχης στον Υμηττό, να μας βρίσκει αντίθετους.
Δεν αμφισβητούμε σε καμία περίπτωση ότι το συγκεκριμένο κτίσμα έρχεται
να καλύψει ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό, όμως, που δεν μπορούμε να
καταλάβουμε είναι η συγκεκριμένη επιλογή. Γιατί επέλεξε να χτίσει μέσα
σε ένα κατάφυτο περιβάλλον, αλλοιώνοντας το τοπίο και αυξάνοντας τον
κίνδυνο πυρκαγιάς; Η συγκεκριμένη πράξη μόνο ως ανεύθυνη μπορεί να
χαρακτηριστεί, καθώς ανοίγει επίσης το δρόμο για την εκμετάλλευση και
άλλων εκτάσεων στο βουνό, οι οποίες ανήκουν στην Εκκλησία, το Κράτος,
ιδιώτες και λοιπούς φορείς.
Από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι οικοδομικές εργασίες, όλοι στον ΣΠΑΥ
δραστηριοποιηθήκαμε και καταφύγαμε σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες
προκειμένου να προστατεύσουμε το βουνό. Μετά από δύο μήνες εντατικών
προσπαθειών και των 15 δημάρχων-μελών του ΣΠΑΥ προς όλες τις
κατευθύνσεις, η πρώτη δικαίωση του αγώνα μας ήρθε από το Γ' Θερινό Τμήμα
του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το ΣτΕ στις 27 Αυγούστου έκανε δεκτή την
αίτηση προσωρινής διαταγής απαγόρευσης των οικοδομικών εργασιών εντός
του πρώην στρατοπέδου της 350 Π.Μ. στον Υμηττό, την οποία κατέθεσε ο
Δήμος Βύρωνα.
Η θετική αυτή έκβαση, δεν αποτελεί νίκη μόνο του ΣΠΑΥ αλλά και των
ενεργών πολιτών και όλων των παρατάξεων του Δ.Σ., που κινητοποιήθηκαν
και συμμετείχαν μαζικά στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που οργάνωσε ο
Σύνδεσμος, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα, ότι το δάσος πρέπει να
παραμείνει δάσος. Μετά από την πρώτη αυτή νίκη συνεχίζουμε όλοι μαζί!
Για να προστατέψουμε τον Υμηττό! Και είμαστε σίγουροι ότι όλοι μαζί
ενωμένοι, μπορούμε να καταφέρουμε ακόμα περισσότερα. Μπορούμε να
καταφέρουμε την υλοποίηση από την Πολιτεία των πάγιων θέσεων
- αιτημάτων
του ΣΠΑΥ, τα οποία στοχεύουν στη θεσμική θωράκιση του βουνού και
συνοψίζονται στα εξής:
α) την ανακήρυξη του Υμηττού σε Εθνικό Πάρκο.
β) την ίδρυση Δασαρχείου στον Υμηττό, δεδομένου ότι το Δασαρχείο
Πεντέλης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του, καθώς καλύπτει μια
περιοχή από το Καπανδρίτι έως το Σούνιο. Επιπλέον, ο Υμηττός αποτελεί
ένα οικοσύστημα με τις δικές του ιδιαιτερότητες και βέβαια το μέγεθός
του επιβάλει την ανάγκη ίδρυσης ξεχωριστού Δασαρχείου.
γ) τη σύσταση Ενιαίας Διαχειριστικής Αρχής. Μιας αρχής στην οποία πρέπει
να συμμετέχουν πέραν των εκπροσώπων των όμορων δήμων, οι εκπρόσωποι του
Δασαρχείου και της Νομαρχίας. Στόχος της διαχειριστικής αρχής πρέπει να
είναι η ανάδειξη του δάσους ως τόπου προορισμού για τους πολίτες, η
οποία εν τέλει να συντελεί στην προστασία του από αυθαιρεσίες και
περιβαλλοντική υποβάθμιση.
δ) την κατάργηση της Β' Ζώνης Προστασίας και η μετατροπή της σε Α' Ζώνη,
σε ζώνη δηλαδή απολύτου προστασίας.
